Sztuka mediów nie jest już dłużej sztuką mediów?

Popularne źródła internetowe, szczególnie w języku angielskim, dość obszernie opisują zagadnienie, wiążąc jego początki z rozwojem fotografii w kierunku kinematografii[1]. Dostępne są strony internetowe w całości poświęcone zjawisku[2] lub gromadzące materiały z nim związane[3]. Natomiast słowniki poświęcone sztuce, milczą na temat terminów sztuka (nowych) mediów / medienkunst / (new) media art / new genre, jak również nie definiują „nowych mediów”. „Nowe media” najczęściej pojawiają się w kontekście mediów powszechnych, dziennikarstwa, środków masowego przekazu.

„Sztuka mediów” vs „sztuka nowych mediów”

Pod pojęciem „sztuka mediów”rozumiem zbiór zjawisk, ruchów i działań artystycznych, które miały miejsce do połowy lat 90. XX wieku, czyli ekspansji Internetu i mediów cyfrowych[4]. Są to przede wszystkim: sztuka wideo (video art), transmission art czy film eksperymentalny[5], ale także fotografia.

pojęcie „sztuki mediów” nie odnosi się jedynie do sztuki operującej określonymi mediami czy narzędziami. W dużej mierze istotne stało się również „mediowanie”, czyli wyrażanie koncepcji artystycznych za pomocą odpowiednich środków – najlepszych dla nośności danej idei.

Znaczenie pojęcia „sztuka nowych mediów” aktualnie odnosi się głównie do rozwoju technik komputerowych i jest utożsamiane ze sztuką cyfrową (digital art), sztuką komputerową (computer art), sztuką multimedialną lub sztuką multimediów (multimedia art) oraz sztuką interaktywną (interactive art). Bardzo istotna jest także intermedialność – wykorzystywanie technik tradycyjnych jak malarstwo czy rzeźba. Innymi słowy: sztuka nowych mediów obejmuje działania artystyczne korzystające z połączenia sztuki mediów, najnowszych technologii[6] oraz współczesnego pojmowania sztuki.

[4] Quaranta D., Beyond new media art, s. 40.

[5] Tribe M., Art in the age of digital distribution, s. 6.

[6] Tribe M., Art in the age of digital distribution, s. 6.